Yapraklar sarardı ağaçlar sustu
Gülen gözler bakmaz konuşmaz küstü
Eğer kırdı isem komşuyu dostu
Kırdım kalemimi özür dilerim
Engelli yollardan zorlandım geçtim
Yanlışa dur dedim doğruyu seçtim
Ben hayata yeni bir sayfa açtım
Kırdım kalemimi özür dilerim
Yargısız sorguda infazı yaktım
Düştüğüm yerlerden yardımsız kalktım
Bugünü unuttum yarına baktım
Kırdım kalemimi özür dilerim
Candan ikizlerim prenses kızım
Havva’m ile döner çarkımız bizim
Yanında olmasam ağırır dizim
Kırdım kalemimi özür dilerim
Alâeddin derki gülleri derdim
Akan gözyaşımı güneşe serdim
Ben dost gönüllere sevgimi verdim
Kırdım kalemimi özür dilerim


