Afet, felaketve musibetleri doğru okumak gerekir. Hiçbir şey boşuna ve sebepsiz değildir.

Sosyal veya bireysel musibetlerin ceza yönü olduğu gibi, uyarı-ikaz yönü vardır, mesaj yönü vardır, şer gibi görünüp hayra vesile olan yönü vardır. Uyanmamızı ve kendimize gelmemizi sağlayan günahlara kefaret yönü vardır.

Bazen bir musibet, bin nasihatten hayırlı olur.

Büyük müfessir Ebu’l-Berekât en-Nesefî’ şöyle der;

“Kim bir belayı korku ve umutsuzlukla karşılarsa Allah korkuyu (korktuğu şeyi) o insana vekil kılar. Kim bir belayı sabırla karşılarsa o beladan kurtulmasına Allah kefîl olur.”

Başımıza bir musibet gelince, genellikle Bakara 155-157 arası ayetler uyanır zihnimizde…

Bir yakınımızın bir sevdiğimizin vefat haberini duyduğumuzda veya bir taziyede bulunduğumuzda bu ayetleri hatırlar, okur, tefekkür ederiz.  Oysa sadece ölüm musibetiyle karşılaştığımız zaman değil hayatımızın tümünü kuşatan bir bakış açısıyla, yani darlıkta-bollukta veya herhangi bir musibetle imtihan olduğumuzda adeta o anda bize nazil oluyormuşçasına vahye sarılıp bu ayetin sonunda anlatılan mümince duruşu(sabır) sergileyerek müjdeyi hak edebilmeliyiz.

Bu ayetler ki bize başa gelen belaların hikmetini özet olarak öğretir, her musibette bize “rabbine rücu et” mesajını verir…

Her musibet anında hatırlamamız gereken ayeti kerimelerin tefsiri meali şöyledir:

“Andolsun ki, sizleri biraz korku (gelecek kaygısı, endişe, belirsizlik, zillet, esaret, ölüm vs. korkular) ve açlıkla; (işsizlik, kıtlık, ekonomik kriz vs.yoksulluklarla ), mallardan(makamdan olma, iflas, kazancın düşmesi vs.kayıplarla ), canlardan (evlat, ana, baba, eş, dost, akraba vs. ölümler veya hastalıklarla) ve ürünlerden (satışların durması, piyasanın çökmesi, kriz, salgın veya yangın gibi nedenlerle üretimin bitme noktasına gelmesi vs. durumlarla ürün ve ekinlerinizi) eksiltmek suretiyle sınayacağız… (Bu şekilde sizi sarsacak ve kendinize getirmeye çalışacağız… Böylelikle kendinize ve rabbinize yabancılaşmanıza izin vermeyeceğiz..)

(Bu deneme sürecinde)sabır gösterenlere (dökülmeyenlere, bela ve musibet karşısında yılmayıp direnenlere, yıkıldığı yerden ayağa kalkanlara, ümitsizliğe düşmeyenlere, umutlarını kaybetmeyip kaldıkları yerden devam edenlere ne mutlu) müjde ver‘’… 2/155.

‘’Onlar öyle kimselerdir ki başlarına bir musibet geldiğinde, (bir belaya-musibete müptela olduklarında, yukarıda zikredilen felaketlerden birine maruz kaldıklarında); “biz Allah’ın kullarıyız, (O bize istediğini yapabilir, neyimiz var neyimiz yok hepsi O’nundur, bu hayatı O istedi diye yaşıyoruz, O istedi diye bugün varız, O’nun için O’nun istediği gibi yaşamalıyız), ve (en son yine) O’na döneceğiz (bu durumda bize düşen Allah’a dönüş yapmaktır, O’na yönelmektir, O’nun emrinde bir yaşam sürmektir) derler’’… 2/156.

İşte bu tavrı sergileyenlere, (musibetten dersini alanlara, rabbine dönüş sağlayanlara) rableri salavat edecek (lütufta bulunacak, yardım edecek, onları yalnız ve çaresiz bırakmayacak, onlara her türlü desteği verecek, kötü hallerini iyiye çevirecek) ve(onlara nimetlerini yağdıracaktır. Onlara gazapla değil)rahmetle muamele edecektir… (musibetler karşısında bu tavrı sergileyenler, musibetlerden çıkarılması gereken dersi çıkaranlar), iştedoğru yola ulaşmış olanlar da bulanlardır…”2/157.

Yukarıda tefsiri mealini yapmaya çalıştığımız bu ayetlerin günümüzde bizlere verdiği mesaj belli değil mi? Bu ayetler tam da bugün içinde bulunduğumuz durumu ve bu durum karşısında ne yapmamız gerektiğini anlatmıyor mu? O halde kardeşlerim! Rabbimizden destek ve rahmet istiyorsak yapmamız gereken bellidir… O’na dönmemiz, O’nun istediği gibi yaşamamız ve sadece O’na itaat etmemiz gerekmez mi?

Musibetleri hayra dönüştürmek bizim elimizdedir.Felaket-Musibet anında herkes ‘bunda benim payım nedir?’diye düşünür ve hatasını düzeltirse, o felaket hayra vesile olur.

Felaket-musibet anlarında isyan edilmez. Müslüman Allah’a iltica etmelidir. Yunus peygamber sıkıntıdan: ‘‘La ilahe ille entesübhanekeinniküntüminez zalimin’’ (Eniya21/87)diyerek kurtulmuştur. Her Müslüman sıkıntıdan ve sıkıntı veren şeyden bu şekilde kurtulabilir.

Bir de bela ve musibete anında: ‘Hasbünellahü ve ni’mel vekil ni’mel Mevla ve ni’men nasir’derse şerden, şerliden, musibetin zararından Rabbi’ne sığınmış olur.

Sonuç olarak;

Cenab-ı Allah bazen bizim hatalarımızı bize göstererek düzeltme ve düzelme fırsatı verir. Ayrıca kulun Rabbi’ni hatırlaması ve O’na yönelmesi fırsatı doğar.

Şu ana kadar olduğu gibi Bugünde koronavirüs (Covid 19) gibi birçok şeyle imtihana tabi tutuluyoruz. Bunlar duaya, ibadetlere sarılmamıza neden olmalıdır. Dua ve ibadetler musibetlerin hafif geçmesine neden olur. 

Koronavirüs( Covid 19) musibeti (ayeti) vesilesi ile çocuklarımız, eşimiz, büyüklerimiz ile birlikte  belki çoğumuz için ilk defa evlerimize bu kadar uzun süre kapandığımız şu günlerde farklı tartışmalara, sıkıntı, bunalım ve strese maruz kalmamanın ilacı maneviyatımızı kuvvetlendirerek rabbimize sığınmaktır.

Her felaketin ve musibetin Allah’ı hatırlattığı ve insanları Allah’a yönelttiği bilinen bir gerçektir. Müslümana düşen illa bir felaket beklemeden Allah’a yönelmesidir.

Müslümana yakışanhelak olanlardan ibret almasıdır. Felaketlere-musibetlere neden olabilecek davranışlardan kaçınması, kendini düzeltmesidir.

Rasûlullah (aleyhissâlatu vesselâm)’ın da buyurdukları gibi  dua edelim.

Allah’ım! gazabına uğramaktan, rahmetinden uzak kalmaktan, karanlıkları aydınlatan, dünya ve ahireti, salâha kavuşturan ilâhî nuruna sığınırım. Allah’ım aldırmam çektiklerime; yeter ki uğradığım gazabın olmasın Senin…Fakat, bana bunları göstermeyecek kadar engindir affın, merhametin…Rızanı dilerim. Sana iltica ederim. “Allah’ım bedenimi âfiyetli kıl/sağlık ver.”Güç de kuvvet de Senindir, Senin elindedir.”