Yaz mevsimi çok sıcaktır, bazıları sever bu mevsimi bazıları sevmez, ancak her sevgi durumuna göre hava durumu olamayacağına göre, yaz mevsiminin de kendine has güzelliklerinin tadını da çıkartmak gerekiyor…

Örneğin yaz günleri suyun tadı aha başka olur, tadı gibi değeri de artar buz gibi suyun…

Yoksa yaz olmasaydı, nasıl anlardık buzlu limonatanın tadını, nasıl özlemezdik buz gibi kutupları…

Yaz mevsimi akla gelince ya buz gibi suyun içinde ya da buzdolabında soğutulan bir karpuz geliyor akla…

Buz gibi karpuzu ikiye bölerek sert peynir eşliğine onu dilimleyerek yemektir yaz mevsimi…

Eskiden dedelerimiz bostanda yetişmiş karpuzu buz gibi suyu olan derin su kuyularına kofayla indirerek öyle soğuturlar ve daha sonra ailecek herkes bu karpuzu koyu bir ceviz gölgesinde bir güzel yerdi, bundan tadardı…

Yaz mevsimi demek, uçsuz bucaksız sarı ekin tarlalarıdır… Rüzgârın eşliğinde hışır hışır seslerin geldiği uçsuz bucaksız tarlaların içinde de kırmızı başlıklı gelincik çiçekleridir yaz mevsimi…

Bir bardak ikram edilen buz gibi sudur yaz mevsimi,

Yorulan yüreklerin ceviz ağacının altında öğlen uykusuna yattıkları yerdir yaz mevsimi…

Mis gibi bahçe domatesi ile yapılan çoban salatasının tadıdır yaz mevsimi…

Mis gibi haşlanan mısır başaklarının tadıdır yaz mevsimi…

Siloların

***

Eskiden yaz mevsimi denilince akla bostan korkulukları gelirdi…

Çocukluğumuzda bizde korkardık rüzgarca sallanan bu bostan korkuluklarından…

Yazımızı bir bostan hikayesi ile devam ederek tamamlayalım…

***

Bostan korkuluğu bir gün kendini çok yalnız hissetti. Kendine bir arkadaş aramaya karar verdi. Önce kargaya sordu:

– Benimle arkadaşlık eder misin?

Karga kızarak:

– Benden bir darı tanesini bile esirgersin. Seninle nasıl arkadaş olabilirim? dedi. Uçtu gitti.

Korkuluk boynunu büktü. Ama umudunu yitirmedi. Ayağının dibindeki tarla faresine seslendi:

– Ne olur dostluğumu kabul et.

Tarla faresi:

– Senin dostluğun olmaz olsun! Geçen gün açlıktan ölen yavruma yiyecek götürüyordum. Sen önüme çıkınca korkudan düşürdüm, dedi.

Korkuluk buna çok üzüldü. Ama biraz ilerde oynayan çocukları görünce yeniden umutlandı. Onların yanına yaklaşıp :

– Beni de aranıza alın ne olur! diye yalvardı.

Çocuklar hep bir ağızdan :

– Bizleri korkutuyorsun. Topumuz kaçsa, senden korkumuzdan gelip alamıyoruz, dediler. Sonra koşarak uzaklaştılar.

Zavallı korkuluk şaşırıp kaldı.

– Hiç kimse beni sevmiyor. Herkes benden korkup kaçıyor! diye ağlamaya başladı.

Sonra:

– Yalnız yaşamaktansa, öleyim daha iyi! diye mırıldandı.

Onun bu söylediklerini bekçi köpeği duydu.

Havlayarak :

– Ölmek çare değil. Yalnız yaşayan bir tek sen değilsin, dedi. Sonra devam etti:

– Ben de yalnızım. Benden de herkes korkuyor. Havlayarak buraya kimseyi yaklaştırmıyorum. Çünkü görevim bu, dedi.

Bunun üzerine korkuluk ağlamayı kesti.

– Doğru söylüyorsun köpek kardeş. Ben görevimi yapmasam, kuşlar, fareler ekinleri yer bitirir. Çocuklar tarlayı ezer geçerler. Hele bostan hırsızlarına gün doğar. Sonra sahibim, karısı ve üç çocuğunu nasıl geçindirir? Emeğinin karşılığını nasıl alır? dedi ve o günden sonra da yalnızlıktan hiç şikayet etmedi.

Siz siz olun her mevsimin olduğu gibi yaz mevsimimin de kıymetini bilin!

Başınızı serin tutarak güneşten D vitamini alın! Ama aşırı sıcaktan da korunarak tabi ki… Kış içinde bu bize lazım olacak…

SAĞLICAKLA KALIN!

(Yılmaz IŞIK)